Dementerend, statushouder, autist, asielzoeker, gehandicapte... of gewoon MENS?
Labels kunnen helpen om de juiste begeleiding te ontvangen. Maar labels helpen ook om afstand te creëren. Dementerende, statushouder, autist, asielzoeker, gehandicapte. We zijn allemaal in de kern een MENS, maar worden gevormd door onze omgeving en opvoeding. En toch kijken we anders naar mensen die niet op onszelf lijken. Omdat ons brein het plaatje graag kloppend wilt krijgen, zijn we (vaak) geneigd om mensen in hokjes te stoppen. Om te labelen. Door hiervan bewust te zijn kunnen we de afstand tussen elkaar (en tussen mens en maatschappij) verkleinen.
Dementerende
Dementerende wordt nog regelmatig gebruikt (ook in de media). Maar iemand is niet de ziekte, maar heeft een ziekte (we zeggen ook niet een kankerende toch?). Een persoon met dementie dus. Maar de persoon met dementie krijgt na diagnose allerlei beperkingen opgelegd om het leven na diagnose zo veilig mogelijk door te komen. Hierdoor wordt iemand met dementie onzeker (anderen denken dat ik dat niet meer kan) en helpt het de ziekte te versnellen. Het brein wordt immers niet meer uitgedaagd, omdat we zoveel mogelijk uitdagingen proberen weg te halen.
Asiel zoeken
In de media wordt vooral gesproken over de grote golf aan asielzoekers en de relschoppers die voor onrust in asielzoekerscentra zorgen. Maar de inspirerende verhalen over elkaar helpen en van elkaar leren zijn moeilijk te vinden, terwijl dat er voldoende is!
Media
Ons beeld wordt grotendeels bepaald door de media. Daardoor hebben we al (onbewust) een oordeel over een groep of een persoon. Maar zodra we met iemand in gesprek gaan en oprecht luisteren ontdekken we ook overeenkomsten. Labels loslaten en plaatsmaken voor de mens achter het label.
Vrijwilligerswerk
Je bent onderdeel van een samenleving, totdat je een label ontvangt. Dan val je opeens binnen een hokje en voor je het weet sta je aan de zijlijn van de samenleving te kijken.
Bijvoorbeeld iemand met dementie die altijd in de zorg heeft gewerkt moet stoppen met werken en wordt nu zelf verzorgt.
Of iemand die in eigen land een jurist was moet vluchten en komt in een ander land waar op hem neergekeken wordt enkel door het label 'asielzoeker'.
Vrijwilligerswerk kan helpen om weer onderdeel te worden van de samenleving. Door in te zetten voor een groter doel, door andere mensen te ontmoeten, door van elkaar te leren.
Sommige mensen willen graag vrijwilligerswerk doen, maar hebben extra begeleiding nodig. Ook dat is mogelijk met Vrijwilligers+.
Hark je Happy
Een eerste stap in het aanbod Vrijwilligers+ is 'Hark je Happy'. Voor mensen met dementie en Niet Aangeboren Hersenletsel (NAH) wordt er vrijwilligerswerk aangeboden in een aantal tuinen in gemeente Stichtse Vecht. Hiervoor zijn we op zoek naar vrijwilligers die het fijn vinden om in een tuin te werken en om mensen wat meer begeleiding te geven. Meer hierover lees je in de vacature.
Organisaties gezocht
Hark je Happy willen we uitbreiden naar andere doelgroepen en andere organisaties. Heb je interesse in het vrijwilligers+ project? Stuur dan een email naar: [email protected].